Door onze denkkracht maken we het leven langer, leuker of makkelijker. Met onderzoek, uitvindingen en ontdekkingen.
Maar het denken heeft zijn keerzijde. Het is de bron van lijden.
Lijden en pijn is niet hetzelfde
Lijden is universeel. Het is een grondthema van veel religies en de vraag naar het waarom van lijden houdt volksstammen bezig. Maar de vraag naar het waardoor is interessant.
Lijden houdt verband met pijn. Fysiek of psychisch. Een gebroken arm doet pijn. De dood van een geliefde ook. Pijn is fysiek, het is een staat van zijn.
Lijden is de laag die we daar met het denken overheen leggen. Met zelfmedelijden, zelfbeklag of het niet accepteren van wat is. Hoe je met een staat van zijn omgaat, maakt of je lijdt.
Lijden onder het leven
Onnoemlijk veel dagelijkse situaties zijn een bron van lijden. Zo lijden we onder onzekerheid over de toekomst, veranderingen, een huilbaby, het gedrag van een partner, een gemiste kans.
Dat lijden is niet iets dat je overkomt. Het is altijd denken.
Lijden heeft voordelen
Het denken gaat nog verder. Soms houden we het lijden opzettelijk in stand omdat het winst oplevert. Ook dat is denken, ook al ben je je daar niet van bewust.
Lijden kan je aandacht van anderen opleveren, een uitkering of verlof. Je kunt lijden omarmen omdat het je afleidt van iets anders. Van nare herinneringen, een ongelukkig huwelijk of slechte prestaties op het werk.
Leiding geven aan je leven
Pijn is niet te voorkomen en dat we daarover denken ook niet.
Lijden is wel te voorkomen, of tenminste te begrenzen. Door je, in je lijdensweg, ervan bewust te zijn dat het je denken is dat je leidt. En aan je gedachten vervolgens een andere richting te geven.
Vond je het een goed artikel? Doe er iemand anders een plezier mee via de mail.
Delen op social media wordt door ons ook erg gewaardeerd.
