Je bent ondernemer en daar horen unieke eigenschappen bij. Een manager is daarentegen van een totaal andere ‘soort’. Dat wringt, en als jij je in je eigen bedrijf als manager gaat gedragen dan word je daar beslist niet gelukkig van.Het verschil tussen een ondernemer en een manager
Een ondernemer en een manager lijken hetzelfde belang te hebben. Ze streven immers beide het doel van de onderneming na. Het verschil zit hem in de wijze waarop dat doel wordt bereikt.
Als ondernemer heb je een langetermijnvisie voor, en een langetermijnbelang in de organisatie. Jij neemt ondernemersrisico. Je innoveert of, als je dat door omstandigheden niet doet, weet je dat je daarin tekort schiet. Je zet je hele persoonlijkheid in, of dat nou effectief is of niet. De essentie van een manager is dat hij jouw strategie uitvoert.
Een manager gedraagt zich als volger. Een ondernemer is per definitie leider.
Het is zomaar gebeurd
Het kan je zomaar overkomen dat je als ondernemer in een managersrol terecht komt.
Medewerkers verwachten een manager die hen aanstuurt. Zo zijn ze dat gewend. Dus vragen ze jou om aansturing, besprekingen, structuur en instructies. Wanneer je denkt dat je daaraan tegemoet moet komen – je hebt immers het beste met je medewerkers voor – ben je je ongemerkt in een managersrol aan het manoeuvreren.
Overigens wordt jou in de meeste boeken die je leest geen ander beeld geschetst van ‘hoe het hoort’. De meeste vakliteratuur is namelijk door en voor managers geschreven.
Niet zo gek dat je je tot managersgedrag laat verleiden. Helaas zijn de gevolgen voor je bedrijf enorm.
- Je creëert afhankelijkheid
Als manager stuur je op dagelijkse basis op resultaten. Je structureert het werk, controleert de output en je vermijdt risico’s. Je blijft zelf netjes binnen de lijntjes en omdat medewerkers jouw voorbeeld volgen zullen zij dat ook doen. Het is de dood voor eigen initiatief. Medewerkers zullen niet in actie komen totdat je een opdracht hebt gegeven.
- Je doodt de creativiteit van je werknemers
Veel medewerkers vinden hun werk een kwestie van ‘moeten’. Ze hebben geen keus. Een manager vertelt ze wat er gedaan moet worden en controleert de resultaten. De maandelijkse salarisbetaling staat daar als beloning tegenover. Daar komt geen intrinsieke motivatie bij aan te pas. Je krijgt een opdracht van de baas en die voer je uit. Passie, als de intrinsieke motor van creativiteit, is ver te zoeken. Hiërarchie doodt creativiteit. Bovendien is de combinatie van iets moeten doen en daar een beloning voor krijgen helemaal de dood in de pot voor creativiteit. De beste creaties komen tot stand wanneer niemand toekijkt en er geen beloning wordt verwacht.
- Je gaat het werk van de medewerker doen
Als ondernemer streef je naar het hoogst mogelijke kwaliteitsniveau. In je rol van manager controleer je het werk van medewerkers. Dat gaat niet samen. Wanneer je het werk van een medewerker controleert zal je altijd met verbeteringen kunnen komen. Als je je commentaar communiceert – en waarschijnlijk lukt het je niet om het voor je te houden – zet je een neerwaartse spiraal in werking. Een medewerker zal de volgende keer minder zijn best doen want jij haalt de fouten er toch wel uit!
- Je ondermijnt je leiderschap
Doordat je jezelf gelijk stelt met eventuele andere managers in je bedrijf, ondermijn je je leiderschap. Van een leider wordt immers leiderschapsgedrag verwacht.
- Je wordt onzeker
Je bent niet voor niets ondernemer geworden. Nu bevindt je je echter in een positie waarin je dingen moet doen die je helemaal niet leuk vindt. Dus ga je uitstelgedrag vertonen. Dat uitstelgedrag neem je jezelf kwalijk en je vindt dat je tekortschiet. Dat schaadt vervolgens je zelfvertrouwen en zorgt ervoor dat je anderen niet meer durft aan te spreken op tekortkomingen.
Kortom, de groei van je bedrijf stagneert, jij zit op slot en je bent niet gelukkig. Blijf dus jezelf: de unieke ondernemer die de dingen doet op zijn manier.
Vond je het een goed artikel? Doe er iemand anders een plezier mee via de mail.
Delen op social media wordt door ons ook erg gewaardeerd.
